Czym jest ecstasy , jej działanie i historia

Ecstasy, powszechnie znana również pod nazwą "molly", to syntetyczny narkotyk znany przede wszystkim ze swoich halucynogennych i stymulujących efektów. Wiadomo, że wywołuje uczucie przypływu energii, rozkoszy, emocjonalnego ciepła i zaburzonej percepcji sensorycznej i czasowej.
Nazwa chemiczna ecstasy to 3,4-metylenodioksymetamfetamina (MDMA). Jest to pochodna amfetaminy i ma podobną strukturę do metamfetaminy ("meth").

Podczas gdy ekstaza była pierwotnie zażywana głównie w klubach nocnych i na szalonych imprezach, jej popularność rozprzestrzeniła się na szerszą grupę społeczeństwa. Według badania przeprowadzonego w 2021 r. przez National Institute on Drug Abuse, 0,8% populacji USA w wieku powyżej 12 lat przyznało, że używało ekstazy w ciągu ostatnich 12 miesięcy.

Objawy zażywania ecstasy

Według National Institute on Drug Abuse, MDMA wywołuje szereg objawów, w tym:

• Niepokój
• Brak koncentracji
• Dezorientacja
• Zmniejszone libido
• Depresja
• Impulsywność
• Bezsenność
• Drażliwość
• Problemy z pamięcią
• Zmniejszony apetyt

Działanie MDMA trwa zwykle od trzech do sześciu godzin. Jednak w niektórych przypadkach skutki uboczne ecstasy mogą być odczuwalne następnego dnia po zażyciu. Objawy te mogą utrzymywać się do tygodnia lub dłużej, zwłaszcza jeśli MDMA jest mieszane z innymi narkotykami, takimi jak marihuana. Jeśli po zażyciu ecstasy wystąpią trwałe skutki uboczne, należy jak najszybciej zwrócić się po pomoc lekarską.

Jak rozpoznać ecstasy

Ecstasy zwykle występuje w postaci tabletek lub kapsułek, ale może być również spożywane w postaci płynu lub przyjmowane w postaci proszku.
Tabletki: Ecstasy jest zwykle produkowane w postaci tabletek, które są często opatrzone nadrukami graficznymi lub logo handlowym.

Proszek: Znany pod popularnym pseudonimem molly (co w slangu oznacza "molekularny"), ecstasy jest często używany w odniesieniu do rzekomo "czystej" krystalicznej postaci proszku MDMA. Jednak według National Institute on Drug Abuse, molly jest często łączone z innymi substancjami, takimi jak syntetyczny katynon (sole do kąpieli).

W przeciwieństwie do innych narkotyków stosowanych w celach rozrywkowych, takich jak kokaina i nikotyna, które są pozyskiwane z roślin, ecstasy jest syntetyzowane poprzez zmianę struktury cząsteczki amfetaminy.

Ze względu na metodę produkcji, jej czystość może się znacznie różnić, a inne substancje mogą być łatwo łączone w tej samej tabletce. Zafałszowania i zanieczyszczenia w ecstasy często obejmują metamfetaminę, kofeinę, efedrynę i ketaminę.

Potencjalne zastosowania lecznicze ecstasy

Chociaż ecstasy jest obecnie znane głównie jako narkotyk, jest również wykorzystywana do celów medycznych. W latach 70. ecstasy było badane jako narkotyk terapeutyczny, ponieważ niektórzy psychoterapeuci uważali, że otwiera ono ludziom oczy i zwiększa ich potencjał empatii i wzajemnego zrozumienia.

Takie zastosowanie zostało przerwane przez kryminalizację MDMA. Ecstasy zostało sklasyfikowane jako narkotyk z Wykazu I w 1985 r., co oznacza, że substancja ta ma wysoki potencjał uzależniający i nie jest prawnie zatwierdzona do leczenia schorzeń.

Odnowiło się jednak zainteresowanie medycznym zastosowaniem MDMA wraz z psychoterapią w leczeniu stanów takich jak zaburzenia lękowe - w szczególności zespół lęku społecznego (SAD) i zespół stresu pourazowego (PTSD).

Jedno z badań wykazało, że medyczne stosowanie MDMA u autystycznych dorosłych z zaburzeniami lęku społecznego pomogło zmniejszyć objawy lęku społecznego, takie jak postrzegane zagrożenie społeczne, samokrytyka i wstyd. Trwające badania kliniczne sugerują, że ecstasy jest obiecującą metodą leczenia przewlekłego zespołu stresu pourazowego (PTSD). Wyniki badania fazy 3 wykazały, że 88% uczestników, którzy otrzymali leczenie wspomagane MDMA, doświadczyło znacznego zmniejszenia objawów PTSD, a 67% nie spełniało już kryteriów diagnozy PTSD po leczeniu.

Należy jednak zauważyć, że badania te są wciąż na wczesnym etapie. Potrzebne są dalsze testy, aby w pełni zrozumieć skuteczność MDMA w medycynie. Medyczne zastosowanie MDMA jest ściśle regulowane i jest wykonywane wyłącznie przez pracowników służby zdrowia w regulowanych placówkach.
W 2017 r. Food and Drug Administration przyznała MDMA status terapii przełomowej ze względu na wstępne dowody jego skuteczności w leczeniu zespołu stresu pourazowego. Status ten pomaga przyspieszyć rozwój i przegląd substancji stosowanych w leczeniu poważnych schorzeń. Nie oznacza to, że ecstasy jest dostępne jako lek, ale może zwiększyć szybkość, z jaką lek uzyskuje zatwierdzenie i staje się dostępny w leczeniu niektórych schorzeń.

Skutki zażywania ecstasy

Ecstasy działa wpływając na aktywność trzech substancji chemicznych w mózgu: dopaminy, noradrenaliny i serotoniny. Te substancje chemiczne odgrywają rolę w wielu różnych funkcjach organizmu, w tym w poziomie energii, nastroju, emocjach i śnie.

Bezpośrednie działanie ecstasy rozpoczyna się w ciągu około 45 minut po przyjęciu dawki. Ludzie zazwyczaj doświadczają zwiększonego poczucia dobrego samopoczucia i komfortu emocjonalnego. Inne efekty obejmują większą empatię wobec innych i zwiększoną percepcję sensoryczną.

Uzależnienie, przedawkowanie i odstawienie

Chociaż ecstasy wpływa na wiele neuroprzekaźników w mózgu, na które działają inne uzależniające narkotyki, badania nie wykazały, czy ecstasy uzależnia, zgodnie z National Institute on Drug Abuse.

Jedno z badań dowodzi, że używanie ecstasy wiąże się ze zmianami w układach dopaminy i serotoniny, które są związane ze zwiększoną impulsywnością i zaburzeniami związanymi z używaniem substancji.

Amerykańskie Towarzystwo Medycyny Uzależnień definiuje uzależnienie jako ciągłe używanie narkotyku pomimo szkodliwych konsekwencji. Raporty sugerują również, że osoby używające ecstasy wykazują te objawy, a także inne cechy uzależnienia, w tym tolerancję, głód i odstawienie.

Ryzyko związane z zażywaniem ecstasy

Osoby używające ecstasy doznają wzmożonego poczucia euforii i pobudzenia, ale narkotyk ten ma również szereg skutków ubocznych, w tym:

• Zaburzenia świadomości
• Poczucie braku kontaktu z rzeczywistością
• Zwiększony niepokój
• Przyspieszone tętno
• Drażliwość
• Nudności
• Brak apetytu
• Pocenie się i uderzenia gorąca
• Przedawkowanie ecstasy

Przedawkowanie jest sytuacją rzadką, jednak może stanowić zagrożenie dla życia. Objawy przedawkowania ecstasy mogą obejmować omdlenia, ataki paniki lub skrajnego niepokoju, wysokie ciśnienie krwi i drgawki. Intensywna aktywność fizyczna po zażyciu ecstasy może prowadzić do potencjalnie niebezpiecznego wzrostu temperatury ciała, znanego jako hipertermia.

Kolejnym istotnym ryzykiem jest to, że osoby zażywające ecstasy tak naprawdę nie wiedzą, co zażywają. W jednym z badań naukowcy odkryli, że tylko 60% testowanych próbek zawierało w ogóle MDMA, a wiele z nich było zmieszanych z tak zwaną "fałszywą kokainą", substancją zwykle wytwarzaną z syntetycznego katynonu. W prawie 25% próbek naukowcy nie byli w stanie określić, co faktycznie znajdowało się w tabletkach.

Jak szukać pomocy

Chociaż nie ma konkretnej metody leczenia uzależnienia od ecstasy, National Institute on Drug Abuse twierdzi, że najskuteczniejszą opcją jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Ten rodzaj interwencji pomaga zmienić sposób myślenia i zachowania ludzi w celu promowania wychodzenia z uzależnienia. CBT uczy również ludzi umiejętności radzenia sobie, aby mogli lepiej radzić sobie ze stresem, który przyczynia się do używania substancji.
Obecnie nie ma zatwierdzonych przez FDA leków do leczenia uzależnienia od ecstasy. Pomocne mogą być również programy zdrowienia i grupy wsparcia, zwłaszcza w połączeniu z interwencjami poznawczo-behawioralnymi.

Historia ecstasy

MDMA została pierwotnie opracowana w 1912 roku jako związek farmaceutyczny, który mógł być stosowany do przygotowywania innych leków, i uzyskała patent w 1914 roku. Jednak po odkryciu halucynogennych właściwości leku, jego dalszy rozwój został wstrzymany na kilka dekad.

Ecstasy było jednym z kilku narkotyków testowanych w kontekście wojskowym kilka dekad później. Następnie została ponownie zsyntetyzowana, najpierw przez Gordona Allesa, a następnie przez Alexandra Shulgina, który przetestował ją na sobie, swojej żonie i przyjaciołach.

Shulgin opracował szereg nowych związków o różnych skutkach i zagrożeniach, w tym MDMA i PMMA (parametryoksymetamfetamina), z których wiele skończyło jako wersje ulicznej ecstasy. Dopiero wiele lat później MDMA w końcu pojawiło się na ulicach jako narkotyk.

MDMA, wcześniejsza wersja ecstasy, stała się popularna jako narkotyk rekreacyjny w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. W latach 80. MDMA stało się modnym narkotykiem na imprezy i w klubach nocnych. Jej stosowanie stało się powszechne wśród studentów, "yuppies" i społeczności gejowskiej. Jednak ze względu na obawy dotyczące zagrożeń dla zdrowia związanych z używaniem ecstasy, została ona zakazana w Wielkiej Brytanii w 1977 roku, znacznie wyprzedzając jej popularność w tym kraju.

Molly została zakazana w Stanach Zjednoczonych w 1985 roku, kiedy to Agencja ds. Walki z Narkotykami (DEA) umieściła ją w wykazie I w ramach ustawy o substancjach kontrolowanych.

Próbując obejść prawo, przez kilka lat syntetyzowano różne wersje ecstasy, co było podstawą tak zwanego ruchu designerskich narkotyków. Produkcja ta została ostatecznie zdelegalizowana, ale ponownie pojawiła się jako problem około 2000 roku wraz z popularnością domowej roboty metamfetaminy.